Στην Ελληνική Επανάσταση η γυναικεία συμμετοχή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποφασιστική. Αυτοί που συγκροτούν τη σιδερένια γροθιά της Επανάστασης είναι οι άνδρες. Όμως, η σποραδική έστω παρουσία των γυναικών σε κρίσιμες περιόδους πολέμου είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων του γυναικείου φύλου, το οποίο έτσι ενέγραψε στο κεφάλαιο των δικαιωμάτων του μια μακροπρόθεσμη υποθήκη.
Όσες γυναίκες ξεχώρισαν στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 επέβαλαν άτυπα την ισοτιμία των φύλων στα πεδία των μαχών. Με το απαράμιλλο θάρρος τους, την αξιοθαύμαστη γενναιότητα, τις περιπέτειες και τις θυσίες τους αποτελούν αξεπέραστα σύμβολα δυναμισμού και πατριωτισμού που συνεχίζουν να εμπνέουν σε εθνικά κρίσιμες περιόδους.
Οι γυναίκες τόσο κατά την διάρκεια της πολιορκίας όσο και κατά τη έξοδο του Μεσολογγίου έγραψαν με την ανδρεία και το αίμα τους τις δικές τους χρυσές σελίδες στην ιστορία μας. Βοήθησαν με κάθε τρόπο στην άμυνα: μεταφορά υλικών για τα οχυρωματικά έργα, περίθαλψη των ασθενών και τραυματιών.
Οι Μεσολογγίτισσες όχι μόνο δεν δείλιασαν, αλλά και εμψύχωναν τους μαχητές για να κρατήσουν ως το τέλος. Κι όταν, μετά τον φοβερό λιμό, αποφασίστηκε η ηρωική έξοδος (10 Απριλίου 1826) πολλές γυναίκες ακολούθησαν την τραγική πομπή με ανδρική ενδυμασία, κρατώντας με το ένα χέρι το σπαθί και με το άλλο το βρέφος τους, ενώ οι άοπλες μπήκαν στη μέση της φάλαγγας μαζί με τα παιδιά τους. Δεν δείλιασαν μπροστά στον επερχόμενο και βέβαιο θάνατο, καθώς το σχέδιο της εξόδου είχε ήδη προδοθεί στους Τούρκους! Για τις γυναίκες του Μεσολογγίου η ελευθερία και η τιμή τους ήταν πάνω απ΄ τη ζωή τους!
Η Τασούλα Γυφτογιάνναινα – γυναίκα του Σπύρου Γυφτογιάννη- ανύπανδρη τότε, ντυμένη ανδρικά συμμετείχε στην ηρωική έξοδο από το Μεσολόγγι και επέζησε. Σαν έγινε πια ογδόντα ετών (το καλοκαίρι του 1880) και κατάλαβε πως σίμωνε το τέλος της, φώναξε τους δικούς της και τους είπε:
- "Μωρέ τσούπρες, εγώ πεθαίνω όπου να ‘ναι. Πάρτε αυτό το κλειδί της κασέλας μου θα βρείτε μια καλή μου φορεσιά. Με αυτή θέλω να με θάψετε και τότε θα έχετε την ευχή μου, με όλη μου την καρδιά".
Όταν, λοιπόν, πέθανε, άνοιξαν την κασέλα και βρήκαν, από κάτω, όχι γυναικεία αλλά αντρικά ρούχα, εκείνα που φορούσε στην έξοδο, με το σελάχι και τα τσαρούχια, μια φορεσιά χρυσοκέντητη. Έτσι η Γυφτογιάνναινα θάφτηκε με φορεσιά παλικαριού, αυτή που στα είκοσι της χρόνια είχε ντυθεί, για να βγει από το Μεσολόγγι…
Ταινία μικρού μήκους "Η Μεσολογγίτισσα" από το 7ο Δ.Σ. Αχαρνών
"Άκρα του τάφου σιωπή..." - Διονύσιος Σολωμός
"Το χάραμα επήρα..." - Διονύσιος Σολωμός
Η ιστοσελίδα φτιάχτηκε στα πλαίσια εργασίας για το μάθημα της Πληροφορικής από τον/την μαθητή/μαθήτρια Α' Λυκείου του 2ου ΓΕ. Λ. Μεταμόρφωσης (ονοματεπώνυμο).
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν: xiromeropress.gr, www.youmagazine.gr, mixanitouxronou.gr